«…Σύρα μου»

Αφιέρωμα στο αρχοντικό νησί των Κυκλάδων, τη Σύρο,

το μέρος που θες να γίνει αμέσως ο μόνιμος τόπος κατοικίας σου:-

Η άγρια ομορφιά της, η κυκλαδίτικη σαγήνη της, η απαράμιλλη αρχιτεκτονική της και η αρχοντική της Ερμούπολη είναι κάποια μόνο από τα στοιχεία που την κάνουν μοναδική και το μέρος που αμέσως ο επισκέπτης νιώθει ότι θα μπορούσε να μένει μόνιμα

Κείμενο: ελc team

«Σύρα η απάνω χώρα σου, βρε Σύρα μου
με την ανηφοριά σου
με τα πολλά σκαλάκια, βρε Σύρα μου
και με το Σα Μπαστιά σου …»

… λέει το ρεμπέτικο του Μάρκου Βαμβακάρη για τη γενέτειρά του, τη Σύρο, στα σοκάκια του νησιού που έζησε τα παιδικά του χρόνια και που όποιος/α τα επισκεφθεί δεν τα ξεχνάει. Η άγρια ομορφιά της, η κυκλαδίτικη σαγήνη της, η απαράμιλλη αρχιτεκτονική της και η αρχοντική της Ερμούπολη είναι κάποια μόνο από τα στοιχεία που την κάνουν μοναδική και το μέρος που αμέσως ο επισκέπτης νιώθει ότι θα μπορούσε να μένει μόνιμα. Γι’ αυτό άλλωστε θα συναντήσεις ανθρώπους που έχουν διαλέξει να είναι η Σύρος ο μόνιμος τόπος κατοικίας τους, χωρίς να έχουν καταγωγή από το μέρος. Άνθρωποι που απλώς την είχαν επισκεφτεί ως τουρίστες και αποφάσισαν να γίνει ο δικός τους τόπος που θα δημιουργήσουν τις αναμνήσεις τους και θα ζήσουν τις στιγμές τους.

Έτσι η Σύρος, η πρωτεύουσα των Κυκλάδων έχει τουρίστες, έχει Συριανούς, έχει φοιτητές της Σχολής Μηχανικών με φοιτητές που σπανίως συναντάς να είναι οι ίδιοι ενθουσιασμένοι για τη σχολή τους μα πιο πολύ είναι ο ιδανικός προορισμός, το ιδανικό νησί για όλες τις εποχές με αποκορύφωμα πέρα από την προφανή θερινή σεζόν, την καλύτερη επιλογή για τις διακοπές του Πάσχα, καθώς είναι χαρακτηριστική η ξεχωριστή συνύπαρξη του ορθόδοξου και του καθολικού δόγματος εκπέμποντας τον κοσμοπολίτικο και φιλελεύθερο χαρακτήρα του νησιού σε όλες τις Κυκλάδες.

Το νησί των αντιθέσεων:

Από την Άνω Σύρο έως τα παραθαλάσσια χωριά της

Περπάτησε έως την Άνω Σύρο για να…

– φτάσεις στον καθολικό καθεδρικό ναό του Αγίου Γεωργίου και να βιώσεις τη θέα με το μάτι να φτάνει μέχρι την Τήνο, τη Δήλο, την Πάρο και τη Νάξο.

– να χαθείς στα σοκάκια της, και να ζήσεις από κοντά τις σαν ψέμα εικόνες των καρτ ποστάλ με βουκαμβίλιες και λευκά σκαλάκια.

– να κάνεις μια στάση στην Πιάτσα ή επίσημα την οδό Δον Στεφάνου Ιωάννη για καφέ και φαγητό.

– να επισκεφτείς το Μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη μαθαίνοντας μέσα από τα προσωπικά του αντικείμενα και τις φωτογραφίες του, για τη ζωή και το έργο του «Πατριάρχη του Ρεμπέτικου».

– να επισκεφθείς την Έκθεση Παραδοσιακών Επαγγελμάτων με αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν κάποτε στην καθημερινή ζωή των ντόπιων, όπως ξυλουργικά εργαλεία, γεωργικός εξοπλισμός και ένα καπνιστήριο μελισσοκόμου.