Αξιοθέατα Σύρου

Το Δημαρχιακό Μέγαρο. Ένα από τα μεγαλύτερα δημαρχιακά μέγαρα της χώρας, κτισμένο πάνω σε οικόπεδο 2.800 τ.μ. Έργο του Γερμανού αρχιτέκτονα  Ερνέστου Τσίλερ το επιβλητικότερο κτίριο της Σύρου θεμελιώθηκε το 1876 και ολοκληρώθηκε το 1898 επί δημαρχίας Δ. Βαφειαδάκη.

Οι όψεις του από την Πλατεία Μιαούλη έχουν, με τονισμένο το κεντρικό τμήμα με την μνημειακή μαρμάρινη σκάλα πλάτους 16μ., δύο μακριές πτέρυγες με πύργους στις τέσσερις γωνίες του κτιρίου.

Το κεντρικό τμήμα, εξ ολοκλήρου μαρμάρινο, στέφεται με αέτωμα κάτω από το οποίο βρίσκεται η ιστορική επιγραφή «Ερμού Δήμος τάδ’ είσατο δημαρχούντος Δ. Βαφιαδάκη»δηλαδή, «ο Δήμος του Ερμή ανέγειρε το κτίριο αυτό ενόσω ήταν δήμαρχος ο Δ. Βαφιαδάκης».

Στο εσωτερικό υπάρχει η μνημειακή μαρμάρινη κρεμαστή σκάλα πλάτους 2 μ. που οδηγεί στον όροφο. Εδώ ενδιαφέρον μεγάλο παρουσιάζει η αίθουσα συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου με τις ολόσωμες ελαιογραφίες του βασιλιά Γεωργίου Α΄ και της βασίλισσας Όλγας.

Εκτός από τις δημοτικές υπηρεσίες, στο δημαρχείο στεγάζονται και τα Δικαστήρια, το Υποθηκοφυλακείο, το Αρχαιολογικό Μουσείο και άλλοι δημόσιοι φορείς.  Το κομψότατο θαυμάσια διατηρημένο τριώροφο κτίριο είναι ανοικτό στο κοινό πρωινές ώρες και την θερινή περίοδο τα Σάββατα και τις Κυριακές.

Η πλατεία Μιαούλη(1860-1870), πρώην πλατεία Όθωνος και πλατεία Λεωτσάκου, ήταν μια από τις σπάνιες πλατείες στην Ελλάδα του 19^ου αιω.

Στις μέρες μας είναι, μαζί με την Σπιανάδα της Κέρκυρας, μία από τις δύο μεγαλύτερες μαρμαρόστρωτες πλατείες στην Ελλάδα. Εδώ βρίσκεται ο  ανδριάντας του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη (1889) και η, από πεντελικό μάρμαρο, εξέδρα της μουσικής (1907) με ανάγλυφες παραστάσεις του Απόλλωνα και των Μουσών.

Η πλατεία αποτελεί από παλιά σημείο συνάντησης  και αναφοράς όλων των κατοίκων του νησιού. Εδώ τον Οκτώβριο του 1862 οι συριανοί πληροφορήθηκαν την έξωση του Όθωνα, εδώ υποδέχτηκαν το 1912 τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ενώ το 1917 το πλήθος αποδοκίμαζε το βασιλιά Κωνσταντίνο.

Εδώ τέλος, το μεγάφωνο ανήγγειλε το 1943 την υπογραφή ανακωχής μεταξύ Ιταλίας και Συμμάχων. Κατά την καλοκαιρινή περίοδο η πλατεία Μιαούλη σφύζει από ζωή και είναι ο φυσικός τόπος διεξαγωγής των περισσοτέρων συναυλιών που διοργανώνονται στο νησί.

Το μέγαρο Λαδόπουλου/Ιστορικό Αρχείο. Χτίστηκε το 1870 ακολουθώντας τη μορφολογία της Λέσχης «ΕΛΛΑΣ» σημερινού Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Ερμούπολης. Περιήλθε πρόσφατα στο Δήμο και στεγάζει το τοπικό παράρτημα των Γενικών Αρχείων του Κράτους, τα Αρχεία Νομού Κυκλάδων. Η επιγραφή στο ανώθυρο «ASSISTENZA CIVILE» μαρτυρεί τη χρήση του κτιρίου κατά την Κατοχή από τους Ιταλούς, που στέγασαν εδώ την υπηρεσία πολιτικής διοίκησης Κυκλάδων και τα γραφεία κοινωνικής πρόνοιας. Μετά τον πόλεμο, στέγασε για χρόνια τη Χωροφυλακή. Ανοικτό στο κοινό εργάσιμες πρωινές ώρες.

Η Λέσχη «ΕΛΛΑΣ», σήμερα Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ερμούπολης. Χτίστηκε το 1862-63, πριν από το Δημαρχιακό μέγαρο, με σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Pietro Sampo.Το μαρμάρινο διόρωφο κτίριο έχειστην πρόσοψη του στην πλατεία Μιαούλη, επιβλητικά μπαλκόνια με μαρμάρινο στηθαίο και διπλά φουρούσια. Στη μεγάλη αίθουσα του ορόφου, που ήταν η αίθουσα χορού, διασώζονται τοιχογραφίες και οροφογραφίες με ερωτιδείς και μάσκες Το 1970 το κτίριο μετατράπηκε σε Πνευματικό Κέντρο του Δήμου, με συνεδριακές αίθουσες, αίθουσες εκθέσεων και το μικροσκοπικό Μουσείο Αντιγράφων Πρωτοκυκλαδικής Τέχνης ( ώρες λειτουργίας 09.00-14.00 καθημερινά και Σάββατο πρωί με μαθήματα για μαθητές και ενήλικες)

Η Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου Ερμούπολης ιδρύθηκε το 1926 και από το 1953 στεγάζεται στο ισόγειο του κτιρίου του Πνευματικού Κέντρου. Διαθέτει 35.000 σπάνιους τόμους και φιλική εξυπηρέτηση. Λειτουργεί καθημερινά ( τηλ. 22810 88089 ) και είναι δανειστική για τα λογοτεχνικά κυρίως έργα. Στο κηπάριο μπροστά στη Βιβλιοθήκη, βρίσκονται  από το 1971, οι προτομές των εξεχόντων συριανών λογοτεχνών Εμμ. Ροίδη, Γεωρ. Σουρή, Δημ. Βικέλα, Τιμ. Αμπελά και Ρίτας Μπούμη-Παππά.

Το Γυμνάσιο Ερμούπολης, το πρώτο Γυμνάσιο στη νεότερη Ελλάδα. Βρίσκεται στην οδό Καραολή και Δημητρίου, στην οπίσθια πλευρά του Δημαρχιακού Μεγάρου. Κατασκευάστηκε με σχέδια του Γερμανού αρχιτέκτονα Γ.Ερλάχερ το 1834 στην Ερμούπολη. Επιφανείς απόφοιτοι του Γυμνασίου Ερμούπολης ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, ο Ανδρέας Συγγρός, ο ζωγράφος Κων. Βολανάκης, ο ποιητής Αριστομένης Προβελέγγιος κ.ά. Στο ίδιο κτίριο στεγάζεται σήμερα το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Βιομηχανικών Προϊόντων & Συστημάτων. Στο κτίριο γίνεται γενική ανακαίνιση και απαγορεύεται η είσοδος.

Aκαδημία Εμπορικού Ναυτικού. Περιοχή Νησάκι στο παλιό λιμάνι. Χτίστηκε το 1880 και ως το 1925 στέγαζε το Τηλεγραφείο της αγγλικής εταιρείας EASTERN TELEGRAPH CO LTD. H Σύρος συνδέθηκε τηλεγραφικά το 1859 με το πρώτο καλώδιο που ποντίστηκε στα ελληνικά νερά, απευθείας με Πειραιά Χίο και Κωνσταντινούπολη! Το 1960 εγκαταστάθηκε στο κτίριο η Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού. Στο ισόγειο του κτιρίου υπάρχουν εκθέματα σχετικά με τη ναυτιλία, χαλκογραφίες ιστιοφόρων, μακέτες πλοίων κ.λπ. Επισκέψεις κατόπιν συνεννόησης ,τηλ. 22810 82450.

Αποθήκες Διαμετακόμισης «Τράνζιτο» και Τελωνείο. Θέση Νησάκι στο παλιό λιμάνι. Οι Αποθήκες Διαμετακόμισης χτίστηκαν στα 1834 σε σχέδια των Γερμανών αρχιτεκτόνων Ι. Ερλάχερ και Β. Βάιλερ. Είναι ένα από τα πρώτα δημόσια κτίρια στη νεότερη Ελλάδα, μαζί με το Φάρο του λιμανιού της Ερμούπολης και το Λοιμοκαθαρτήριο.Το κτίριο έχει μήκος 125 μ. με δύο πτέρυγες και ακολουθεί την παλιά ακτογραμμή. Σε κάθε πτέρυγα υπάρχουν επτά αποθήκες. Στο παρελθόν τα πλοία πλεύριζαν στο κτίριο από τη θάλασσα και ξεφόρτωναν απευθείας. Σήμερα οι Αποθήκες στεγάζουν δημόσιες υπηρεσίες Από το 1994 δημιουργήθηκε σε τέσσερις αποθήκες της νότιας πτέρυγας η Πινακοθήκη Κυκλάδων. Το Τελωνείο σχεδιάστηκε από τον Αλ. Γεωργαντά στα 1859.Είναι μαρμάρινο διώροφο κτίριο και θυμίζει το μέγαρο της Δούκισσας της Πλακεντίας στην Πεντέλη, στις εργασίες ανοικοδόμησης του οποίου επιστατούσε ο Αλ. Γεωργαντάς. Στην προκυμαία που κατασκευάστηκε μεταπολεμικά, δένουν σήμερα τα πλοία που απαιτούν τελωνειακό έλεγχο.

Το Δημοτικό θέατρο «Απόλλων», έμβλημα της πολιτιστικής ανάπτυξης της Ερμούπολης χτίστηκε στα 1864 με σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Pietro Sampo.Το διώροφο κτίριο που βρίσκεται στο τέλος της οδού Μελίνας Μερκούρη πάνω στην πλατεία Ι.Βαρδάκα, είναι απλό εξωτερικά με ολομάρμαρο το κεντρικό τμήμα της κυρίας όψης.

Η ευρωπαϊκών προδιαγραφών διάταξη του εσωτερικού χώρου είναι ελκυστική και χαριτωμένη: η πλατεία, ο χώρος για την ορχήστρα, οι τρεις σειρές ξύλινων θεωρείων και το υπερώο, η θαυμάσια ζωγραφισμένη οροφή θυμίζουν ιταλικά και γαλλικά θέατρα.

Ο «Απόλλων» σχετίζεται με τέσσερα ιταλικά πρότυπα: τη Σκάλα του Μιλάνου, το ανακαινισμένο θέατρο San Carlo στη Νάπολη, το θέατρο του Castelfranco και το Teatro della Pergola στη Φλωρεντία. Αντίθετα η στήριξη της οροφής ακολουθεί το γαλλικό σύστημα του 19^ου αιω. Το θέατρο λειτουργεί όλο το χρόνο φιλοξενώντας τις παραστάσεις των τοπικών ερασιτεχνικών θεατρικών ομάδων αλλά τις εκδηλώσεις στα πλαίσια των συριανών καλοκαιρινών πολιτιστικών δρώμενων με το όνομα «Ερμουπόλεια».

Ανοιχτά καθημερινά και Κυριακές 11.00-14.00, Παρασκευή και Σάββατο 11.00-14.00 και18.00-20.00. Δευτέρα κλειστά. Τηλ. 22810 85192.Τιμή εισόδου 2 ευρώ, γκρουπ και φοιτητές 1,50 ευρώ.

Ο Oρθόδοξος Nαός του πολιούχου Αγίου Νικολάου, βρίσκεται στην αρχή του άξονα της συνοικίας «Βαπόρια», στο ανατολικό τμήμα της Ερμούπολης. Ο μεγαλοπρεπής μαρμάρινος ναός ευεργετήθηκε από τον Όθωνα, το βαρόνο Σίνα κ. ά. Θεμελιώθηκε το 1849 με σχέδια του λογαχού του Όθωνα  μηχανικού Γ. Μεταξά και με αρχιτέκτονες τους Α. Ζηνόπουλο, Ι. Βλυσσίδη, Δ. Ελευθεριάδη και τον Γάλλο J.Vaugarni. Είναι βασιλική με τρούλο, υπερυψωμένος, με μαρμάρινο στηθαίο και κιγκλίδωμα. Η κύρια είσοδος έχει πρόπυλο με τέσσερις κίονες ιωνικού ρυθμού, στέφεται με αέτωμα και πλαισιώνεται από τους πύργους των μαρμάρινων κωδωνοστασίων. Εσωτερικά κυριαρχεί σε όλη τη δόμηση το μάρμαρο, με πλακόστρωση σε χρώμα γκρι-γαλάζιο. Ασύλληπτης ομορφιάς το τεράστιο μαρμάρινο τέμπλο: ένα από τα ωραιότερα της νεότερης Ελλάδας, από πεντελικό μάρμαρο με ένθετα μάρμαρα Ιταλίας. Καλύπτεται από ανάγλυφα και εγχάρακτα κοσμήματα τονισμένα με χρυσό. Οι εικόνες  στο τέμπλο, δεξιά, αριστερά και πάνω από την  Ωραία Πύλη είναι έργα μοναχών της Ρωσικής Μονής του Αγίου Όρους και διάσημων Ρώσων αγιογράφων. Ο μαρμάρινος άμβωνας σχεδιάστηκε με βάση αυτόν της Μητρόπολης Αθηνών και ο περίλαμπρος μαρμάρινος επισκοπικός θρόνος κοσμείται με επίχρυσες λεπτομέρειες και πλαισιώνεται από δύο μαρμάρινους γλυπτούς αγγέλους.

Επισκέψεις 08.00-13.00 και 16.00-20.00.

Ο Μητροπολιτικός Nαός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος ( 1824-1831), η πρώτη εκκλησία της Ερμούπολης όταν αυτή άρχισε να δημιουργείται από Χιώτες έποικους μετά την καταστροφή της Χίου ( 1822). Ακολουθεί το πρότυπο της Παναγίας της Τήνου. Βρίσκεται στα τέλος της γρανιτόστρωτης οδού Καραολή και Δημητρίου, στην  οπίσθια πλευρά του Δημαρχιακού Μεγάρου. Στον περίβολο του ναού συγκεντρώθηκαν το 1826 οι πρώτοι πρόσφυγες από την Χίο και αποφάσισαν να δώσουν το όνομα «Ερμούπολη» στο νεοσύστατο οικισμό. Το εσωτερικό της Μητρόπολης είναι ένα σωστό μουσείο, με μαρμάρινους κίονες, ξυλόγλυπτο τέμπλο σε στυλ ροκοκό και θαυμάσιες παλαιές εικόνες, λαμπρά δείγματα ξυλογλυπτικής και αγιογραφίας του 19^ου αιω. Σε κρύπτη της δυτικής αυλής ενταφιάστηκε το 1828, ο δάσκαλος του Γένους Άνθιμος Γαζής.

Επισκέψεις 08.00-13.00 και 16.00-20.00.

Ο Nαός της Κοίμησης της Θεοτόκου. Η εκκλησία της ενορίας των Ψαριανών, στο ανατολικό τμήμα της Ερμούπολης, χτίστηκε το 1828-29. Εντυπωσιακή είναι η εσωτερική κατασκευή, καθόσον ενώ οι εξωτερικοί τοίχοι είναι πέτρινοι, οι κίονες, οι θόλοι και τα σταυροθόλια είναι ξύλινοι, βαμμένοι με τρόπο που μιμείται το ξύλο! Ο ξύλινος σκελετός των θόλων μοιάζει με αναποδογυρισμένο σκαρί πλοίου, μιας και φτιάχτηκε από έμπειρους ψαριανούς καραβομαραγκούς. Εδώ ανακαλύφθηκε το 1980, από τον αρχαιολόγο Γ. Μαραγκόπουλο, η εικόνα της Κοίμησης της Θεοτόκου έργο του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου ( Ελ Γκρέκο) η οποία και εκτίθεται στο κοινό.

Επισκέψεις 08.00-13.00 και 16.00-20.00.

Ο ναός της Ανάστασης του Σωτήρος, χτισμένος στην κορυφή του λόφου Δήλι. Αυτή η  ορθόδοξη εκκλησία μοιάζει να αντισταθμίζει τη δεσπόζουσα μορφή του καθολικού ναού του Σαν Τζώρτζη στον λόφο της Άνω Σύρου. Το αρχικό ( 1858) σχέδιο του Δήμου Ερμούπολης ήταν να στηθεί στη θέση αυτή το μνημείο των πεσόντων κατά την Επανάσταση, που τοποθετήθηκε το 1890 στο αλσύλιο μπροστά από το ναό του Αγ. Νικολάου στην Ερμούπολη. Τελικά υπερίσχυσε η ιδέα ανέγερσης εκκλησίας. Το 1873 θεμελιώθηκε ναός αφιερωμένος στην «Ανάσταση του Έθνους», με σχέδια Δ. Ελευθεριάδη. Βυζαντινού ρυθμού, σταυροεπίστεγος με τρούλο, με ενδιαφέρουσες εικόνες –τάματα συντεχνιών και εικόνα του Μωυσή στο αριστερό μέρος του τέμπλου.

Επισκέψεις 08.00-13.00 και 16.00-20.00.

Το Ορθόδοξο Κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου, βρίσκεται στην περιοχή της Νεάπολης και στην οδό Αγ. Γεωργίου η οποία οδηγεί στην Άνω Σύρο. Είναι προσιτό από τον περίβολο της ομώνυμης εκκλησίας. Ο Άγιος Γεώργιος είναι η τρίτη χρονολογικά εκκλησία της Ερμούπολης και χτίστηκε το 1839. Το Κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου εγκαινιάστηκε το 1834. Το παλιότερο και σημαντικότερο τμήμα του βρίσκεται στα νότια του περιβόλου του ναού και περιλαμβάνει δύο κατηγορίες τάφων, τους απλούς και τους μνημειακούς. Οι πρώτοι τάφοι με παράλληλη διάταξη είναι οι τάφοι των πρώτων οικιστών της Ερμούπολης με απλή διακόσμηση στις ταφόπλακες με ανάγλυφα  κοσμήματα με σύνεργα ή σύμβολα της τέχνης του θανόντος. Οι δεύτεροι τάφοι είναι περίλαμπρα ταφικά μνημεία από το 1860, σπάνιο σύνολο γλυπτικών και αρχιτεκτονικών έργων του νεοκλασικισμού: ναΐσκοι, σαρκοφάγοι και επιτύμβιες στήλες που θυμίζουν αφάνταστα το περίφημο κοιμητήριο της Γένοβας στην Ιταλία.

Επισκέψεις ώρες 08.00-13.00 και 16.00-19.00 αλλά και κατόπιν συνεννοήσεως με τον εφημέριο του ναού τηλ. 22810 82635 και 22810 84146.

Ο καθολικός ναός  της Ευαγγελίστριας χτίστηκε το 1829.Βρίσκεται σε υπερυψωμένο επίπεδο, στην αρχή της οδού Καλομενοπούλου η οποία οδηγεί προς τη Νομαρχία Κυκλάδων. Είναι τρίκλιτη βασιλική με εξωτερική διαμόρφωση που ακολουθεί ιταλικά πρότυπα. Στο εσωτερικό του ναού και στο  κέντρο του δαπέδου υπάρχει ο τάφος του επιφανούς Συριανού Γρ. Στεφάνου (1834).Η εκκλησία λειτουργεί κανονικά ως ενοριακός ναός των καθολικών της Ερμούπολης.

Ανοικτά όλες  τις μέρες από 08.00-21.00.

Ο μεσαιωνικός οικισμός της  Άνω Σύρου με τον καθεδρικό καθολικό ναό του Αγίου Γεωργίου. Προστατευόμενος ιστορικός οικισμός, ο λόφος της Άνω Σύρου με τον ομώνυμο Δήμο δεσπόζει το αριστερό τμήμα του λιμανιού της Ερμούπολης, αποτελώντας έναν ξεχωριστό μυθικό μικρόκοσμο. Δαιδαλώδης κλιμακωτός οικισμός, χρονικά τοποθετείται στα πρώτα βυζαντινά χρόνια. Τα πλακόστρωτα ασβεστωμένα δρομάκια, τα «στεάδια» , τα καθολικά μοναστήρια, τα μικροσκοπικά σπίτια και οι ταράτσες προσφέρουν στον επισκέπτη αλησμόνητες στιγμές.

Ο καθεδρικός ναός των καθολικών της Σύρου (40% περίπου επί του συνολικού πληθυσμού) ο Σαν Τζώρτζης βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του λόφου, οχυρωμένος με το παλιό τείχος της ανατολικής πλευράς και τη φυσική οχύρωση της ΒΔ πλευράς. Ο ναός χρονολογείται από τον 13^ο αιω. Το  1617 η εκκλησία καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Τούρκους. Το 1652 ο ναός άρχισε να λειτουργεί ξανά. Η σημερινή εκκλησία ανακαινίστηκε το 1832 και με αυτή τη μορφή υπάρχει μέχρι σήμερα. Είναι τρίκλιτη βασιλική, με δύο σειρές μαρμάρινων κιόνων και κοσμείται με άφθονες φορητές εικόνες, δείγμα της προσαρμογής της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας στο ορθόδοξο περιβάλλον. Σημαντική η εικόνα του πολιούχου της Άνω Σύρου Αγίου Γεωργίου, έργο του 19 ου αιω. πανομοιότυπα της οποίας υπάρχουν, φιλοτεχνημένα από τον ίδιο καλλιτέχνη, στη Βαλέτα της Μάλτας και στη Βαρκελώνη της Ισπανίας. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το παρακείμενο του ναού Κέντρο Ιστορικών Μελετών Καθολικής Επισκοπής Σύρου, επισκέψιμο μόνο το καλοκαίρι. Τηλ 22810 82766.

Το Λοιμοκαθαρτήριο, βρίσκεται στη θέση Λαζαρέτα . Το 1837 αποφασίστηκε η ανέγερση Λοιμοκαθαρτηρίου στη θέση Πηδάλι, στην δυτική πλευρά του φυσικού λιμανιού της Ερμούπολης, με σχέδια Γερμανού αρχιτέκτονα Β. Βάιλερ με κυβερνητική εντολή και δαπάνη. Το επιβλητικό συγκρότημα χτίστηκε στα 1839-1841 και διατάσσεται γύρω από μια ορθογωνική αυλή, με είσοδο από την νότια πλευρά. Στη δυτική πλευρά ήταν τα μαγειρεία και τα γραφεία, ενώ στις τρεις άλλες υπήρχαν 32 διαμερίσματα για τους ταξιδιώτες, με χωριστή είσοδο στη βόρεια πλευρά. Η κύρια όψη του κτιρίου από την θάλασσα είναι συμμετρική με μια μακριά μονώροφη πτέρυγα και δύο διώροφες στα άκρα, με τοξωτά ανοίγματα με μαρμάρινα πλαίσια και κόκκινα τούβλα. Τα διαμερίσματα φιλοξενίας ταξιδιωτών υπόπτων για λοιμώδες νόσημα, είχαν κουζίνα, αποχωρητήριο και τζάκι! Οι ταξιδιώτες που έρχονταν κυρίως από Τουρκία και Αίγυπτο, έμεναν εδώ τουλάχιστον επί 40 μέρες ( quaranta στα ιταλικά, «καραντίνα» στα ελληνικά).Μετά τα μέσα του 19^ου αιω. η πρακτική της «κάθαρσης» εγκαταλείφθηκε, το κτίριο ερημώθηκε για να στεγάσει το 1908 το «Άσυλο Φρενοβλαβών» και αργότερα να μετατραπεί σε φυλακή. Σήμερα είναι πλήρως εγκαταλειμμένο και δεσπόζει των εγκαταστάσεων της νέας Μαρίνας της Ερμούπολης.

Ο Φάρος της Σύρου : Ο φάρος αυτός πρωτολειτούργησε το 1834 και κατασκευάστηκε από την Γαλλική εταιρεία φάρων. Το ύψος του κυλινδρικού του πύργου είναι 29 μέτρα και τό εστιακό του ύψος είναι 68 μέτρα. Είναι τοποθετημένος εμπρός απ’ το λιμάνι Ερμούπολης Σύρου, στο μικρό ερημικό νησάκι Γαιδουρονήσι ή Δίδυμη. Θεμελιώθηκε την 25η Ιανουαρίου 1834, για το πρώτο έτος της βασιλείας του Όθωνα, με βασιλική δαπάνη κι είναι έργο του Βαυαρού αρχιτέκτονα Γιόχαν Ερλάχερ. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους το 1912-13. Μέρος του φάρου καταστράφηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1948 επισκευάστηκε και από τότε λειτουργεί εκπέμποντας 1 λευκό φωτισμό κάθε 2 λεπτά. Είναι ο πιο παλιός και ταυτόχρονα ψηλότερος φάρος του Ελληνικού φαρικού δικτύου.